Interwencje - Afganistan: Transformacja

Gospodarka po Transformacji:

Transformacja w Afganistanie przyniosłaby pozytywne efekty dla tamtejszej gospodarki. Wzrost bezpieczeństwa w kraju pozwoliłby na większą ilość zagranicznych inwestycji w państwie, których jak dotąd wiele nie było. Wprowadzenie demokracji mogłoby pozwolić na nowych partnerów handlowych. Póki co są nimi głównie Chiny, Japonia, Indie, Pakistan i Rosja. Tym samym zaistnieje szansa aby zminimalizować ujemny bilans wymiany handlowej. Obecnie warrtosc eksportu wynosi 144mln a importu 2,1 mld $. Po transformacji może zwiększyć się eksport – przede wszystkim suszonych owoców, orzechow, bawełny i lazurytu, którego Afganistan jest już głównym eksporterem. Nowe inwestycje pozwoliłyby na zwiększone wydobycie ropy naftowej i gazu ziemnego a także rud żelaza i miedzi. Zagadkę stanowi świetnie prosperujący i rozwinięty przemysł narkotykowy. Jak wiadomo pieniądze z tego źródła są przekazywane w dużym stopniu na działania terrorystyczne i rebelianckie powodujące dalsza dezorganizacje w Afganistanie.  Około 350tys. ludzi żyje z tego procederu co stanowi około 10% całości społeczeństwa. Gdyby nagle odebrano im źródło dochodów mogłoby to doprowadzić do buntów. W związku z tym po transformacji wystąpiłaby potrzeba zapewnienia dla tych ludzi alternatywnych miejsc pracy w pozostałych sektorach gospodarki jak np., wydobyciu surowców czy usługach. Sam zakaz nie wystarcza bo owy istnieje od 2001 roku i efektów nie przynosi. Mieszkańcy domagają się rekompensaty ze strony panstwa za zniszczenie plonów ( ale duzo wyższe niż do tej pory tzn. nie 250$ za zniszczone pole czyli ok. 1250 za ha, bo dochod rolnika z opium wynosi ok. 1700 do 3500$). Faktem jest, ze nawet przy niekorzystnych warunkach atmosferycznych zbiory mogą okazac się wyjatkowo urodzajne jak np. w 2005roku, kiedy wyprodukowano  4,2tys. ton opium o wartości około 2,7 mld dolarow USD. Taka ilość wystarcza na wytworzenie 450 ton heroiny – niemal 90% swiatowej podazy. Pierwsze efekty walki z narkobiznesem mogą być widoczne dopiero za 10 lat. Jest to proces długoterminowy. To narkobiznes zapewnia podstawowe warunki zycia dla afgańskich rolnikow, jest podstawa handlu przygranicznego, oraz jedyna droga dostępu do ziemi, pracy i kredytu.Poza tym to czynnik wzrostu PKB Afganistaniu a zatem i jego budzetu państwowego. Silny, nieskorumpowany rzad moglby zapewnic bezpieczeństwo( jego niski poziom pozwala na swobodne prosperowanie gospodarki opiumowej) potrzebne do uzyskania zagranicznych inwestorow.  Po transformacji wladze musza zaczac współpracować z sasiadami by zwalczac przestępczość zorganizowaną. Aby zastąpić ten przemysł po transformacji wprowadzone zostalyby: alternatywne do upraw makowych metody gospodarowania na ziemi rolniczej ( np. szafranu – przyprawy do żywności),  system przekwalifikowania rolnikow do pracy w innych dziedzinach gospodarki, zlikwidowanie nielegalnych form pozyczek lichwiarskich – Salaam, efektywna egzekucja  prawa antynarkotykowego, uregulowanie form prowadzenia działalności handlowej zwłaszcza bazarow na których sprzedawane jest opium. Oprocz tego mogłaby nastąpić legalizacja  na potrzeby miedzynarodowego przemyslu farmaceutycznego – ale musiałaby być kontrola panstwa nad produkowanymi opiatami oraz inne mechanizmy zabezpieczające przed ich nielegalnym zbytem.Poza tym musialoby nastąpic  uszczelnienie granic.